امنیت شبکه چیست؟ چگونه شبکه ها را ایمن نگه داریم

به طور کلی، امنیت شبکه شامل استفاده از قوانین، تکنیک ها و سایر کنترل های امنیتی برای محافظت از شبکه های رایانه ای مهم و داده های حساس آن ها در برابر حملات سایبری، بدافزارهای مخرب و نقض داده است.

وی پی ان ها، NACها و منطق پشت راه حل های امنیت شبکه

امنیت شبکه بر منطق دودویی تکیه دارد تا بر اساس معیارهای امنیتی، دسترسی را مجاز یا مسدود کند. این که چه کسی می تواند منابع شبکه را ببیند یا از آن ها استفاده کند، توسط کنترل دسترسی شبکه (NAC) تنظیم می شود.

شبکه های خصوصی مجازی (VPN) از کاربران دور محافظت می کنند، در حالی که تحلیل های رفتاری قدرتمند فعالیت های مشکوک را شناسایی و به آن ها واکنش نشان می دهد. تقسیم بندی شبکه، شبکه های تجاری را ایمن می کند و نرم افزارهای ضدویروس از حملات سایبری جلوگیری می کنند.

با افزایش کار موبایلی و دورکاری، دسترسی شبکه ی اعتماد صفر که داده های حیاتی را فقط به کاربران تأییدشده محدود می کند، محبوبیت یافته است. با افزایش پیچیدگی ترافیک شبکه به دلیل دستگاه های موبایل و زیرساخت های ابری، محافظت از شبکه در برابر حملات خارجی و نشت داخلی با استفاده از فناوری های جلوگیری از نشت داده (DLP) بسیار حیاتی است.

هر جزء امنیت شبکه اهمیت دارد؛ از ابزارهای امنیت شبکه گرفته تا سیاست های امنیتی، نظارت بر ترافیک ورودی و خروجی و امنیت برنامه ها برای جلوگیری از حملات لایهٔ کاربرد. حتی زمانی که کاربران شبکه به امنیت ایمیل برای محافظت در برابر فیشینگ تکیه می کنند، متخصصان امنیت پشت صحنه با استفاده از سیستم های پیشرفتهٔ اطلاعات امنیتی برای بهینه سازی عملکرد و محافظت شبکه تلاش می کنند.

تحلیلگران امنیت شبکه، مدیران شبکه و معماران امنیت با هم کار می کنند تا محیطی امن و مطمئن ایجاد کنند. استراتژی ها و راه حل هایی که برای ایمن سازی شبکه ها و تضمین یکپارچگی آن ها در برابر تهدیدات سایبری در حال تحول استفاده می شوند، همراه با محیط سایبری تغییر می کنند.

کنترل دسترسی شبکه

کنترل دسترسی شبکه یک جزء کلیدی از امنیت شبکه است و دسترسی به داده های شبکه رایانه ای را کنترل می کند. با توجه به پیچیدگی ترافیک شبکه در دنیای امروز، از جمله دستگاه های موبایل و رایانه ها، داشتن یک راه حل امنیت شبکه قوی برای حفاظت از اطلاعات حیاتی سازمان ضروری است.

NAC قوانین و مقررات امنیتی را روی تمام دستگاه هایی که به شبکه سازمان متصل می شوند بررسی و اجرا می کند. این قوانین امنیتی نرم افزارهای مخرب و کاربران غیرمجاز را محدود می کنند و فقط به کاربرانی با دستگاه های سازگار با سیستم اجازه دسترسی می دهند.

کنترل دسترسی شبکه همچنین در ترکیب با سیستم های جلوگیری از نفوذ، نرم افزارهای جلوگیری از نشت داده (DLP) و VPNها از داده های حساس در برابر تهدیدهای خارجی و نقض امنیت محافظت می کند.

راه حل های زیاد امنیتی ممکن است گیج کننده باشند. امنیت برنامه ها در برابر حملات لایه کاربرد محافظت می کند، در حالی که امنیت بی سیم یکپارچگی داده را در تنظیمات بی سیم تضمین می کند. تقسیم بندی شبکه، شبکه های کسب وکار را ایزوله کرده و خطرات امنیت سایبری را کاهش می دهد.

امنیت شبکه از نظر عملی چگونه عمل می کند؟ یک شبکه سازمانی معمولی را تصور کنید که هر روز بی شمار ایمیل حاوی داده های حیاتی از آن عبور می کند.

فناوری های امنیت ایمیل از رسیدن ایمیل های مشکوک جلوگیری می کنند، در حالی که راه حل های امنیت وب در برابر تهدیدهای آنلاین محافظت می کنند. با افزایش دورکاری، شبکه های خصوصی مجازی (VPN)، به ویژه VPNهای دسترسی از راه دور، از کاربران موبایل و دورکار محافظت می کنند.

راه حل های امنیتی صنعتی ویژه برای شبکه های کسب وکار امروزی لازم است، به خصوص شبکه هایی که شامل سیستم های کنترل صنعتی هستند. تیم های امنیتی با تحلیل های رفتاری و سایر کنترل های پیشرفته در این حوزه مفید هستند؛ آن ها به طور مستمر منابع شبکه را نظارت می کنند تا از دسترسی غیرمجاز یا اختلال جلوگیری کنند.

در کنار فناوری های امنیتی دیگر و سیاست ها، NAC حوزه های دیجیتالی را تقویت می کند، داده های حساس را ایمن نگه می دارد و تضمین می کند شبکه ها غیرقابل نفوذ باقی بمانند.

ترافیک شبکه

ترافیک شبکه داده هایی است که در یک شبکه جریان پیدا می کند، مانند شبکه محلی یک شرکت (LAN) یا اینترنت. جریان داده ها همه چیز را در فضای دیجیتال به حرکت درمی آورد، از تراکنش های تجاری گرفته تا تعاملات اجتماعی. همین اتصال مداوم مسئله امنیت شبکه را همیشگی می کند.

مدیران شبکه مثل پلیس های راهنمایی برای ترافیک شبکه هستند

نظارت و کنترل ترافیک شبکه جزء کلیدی امنیت شبکه است. مدیران شبکه از ابزارهای امنیتی و روش های امنیت برنامه برای حفظ جریان داده و مسدود کردن عناصر مخرب استفاده می کنند. هر بیت و بایت ورودی و خروجی شبکه زیر نظر است.

بسته های داده توسط اقدامات امنیتی بررسی، تأیید و گاهی منحرف یا رد می شوند. سیستم های جلوگیری از نفوذ به شکل خودکار حملات را شناسایی و متوقف می کنند. این سیستم ها می توانند نرم افزارهای خطرناک پنهان شده در بسته های بی ضرر را شناسایی کرده و از آسیب آن ها به رایانه جلوگیری کنند.

برای انتقال ایمن، استفاده از رمزگذاری و VPNهای دسترسی از راه دور ضروری است تا کاربران دوردست بتوانند به شکل امن به شبکه های سازمانی دسترسی پیدا کنند. VPNها بسته های داده را رمزگذاری می کنند، طوری که اگر توسط هکرها رهگیری شوند، قابل خواندن نباشند.

دفاع در برابر حملات امنیت شبکه دشوار است، به خصوص آن دسته که از ضعف های امنیت آنلاین سوءاستفاده می کنند. این حملات از آسیب پذیری های امنیت برنامه برای سرقت اطلاعات حساس یا دسترسی غیرمجاز استفاده می کنند.

با این حال، تیم های امنیتی اقداماتی را برای مقابله با چنین حملاتی دنبال می کنند. این قوانین با محدود کردن دسترسی به کاربران معتبر و مجاز، از نقض امنیت و داده جلوگیری می کنند.

انعطاف پذیری در برابر پیچیدگی می ایستد

درک امنیت شبکه برای کنترل ترافیک شبکه حیاتی است. برای مثال، فناوری های DLP از دست رفتن عمدی یا ناخواسته داده جلوگیری می کنند.

کسب وکارها به چنین کنترل هایی نیاز دارند، به خصوص در دوره ای که داده چنین ارزشمند است. حفاظت از شبکه ها مستلزم این است که از آسیب رساندن کارکنان داخلی، چه از روی بی احتیاطی و چه از روی قصد، به یکپارچگی شبکه جلوگیری شود.

کاربران موبایل و ادغام تعداد زیادی دستگاه در شبکه های سازمانی باعث شده زیرساخت شبکه پیچیده تر و متنوع تر شود. بنابراین، نیاز به امنیت شبکه ای انعطاف پذیر وجود دارد که بتواند با تهدیدات در حال تحول سازگار شود.

با توجه به پیچیدگی شبکه ها، نقش مدیران شبکه از همیشه مهم تر است. آن ها باید داده های بخش های مختلف شبکه را تحلیل و درک کنند و نسبت به آن واکنش نشان دهند.

در نهایت، ترافیک شبکه فراتر از انتقال داده هاست. تعادل ظریف میان اتصال روان و امنیت شبکه نیازمند راه حل های امنیتی پیشرفته، کارکنان امنیتی هوشیار و قوانین محکم است. هر شرکتی که به دنبال رشد و امنیت است باید در این عصر دیجیتال، ترافیک شبکه و خطرات آن را درک کند.

شبکه خصوصی مجازی

دنیای دیجیتال به هم پیوستهٔ ما به حریم خصوصی، امنیت و کنترل دسترسی نیاز دارد. راه حل های امنیت شبکه از VPNها برای اتصال کاربران دور به منابع محدود و ایمن سازی داده ها استفاده می کنند.

VPNها تونل های اینترنتی امنی میان رایانه ها ایجاد می کنند تا داده ها در شبکه های عمومی محافظت شوند. رایانه ها و دستگاه های موبایل می توانند از طریق شبکه های مشترک یا عمومی مانند شبکه های خصوصی به تبادل داده بپردازند. کاربران دور برای دسترسی به شبکه سازمانی خود به چنین ساختاری نیاز دارند.

VPNها از راه های مختلف امنیت شبکه را ارتقا می دهند و انواع متفاوت امنیت شبکه را تحت تأثیر قرار می دهند. آن ها از داده های مهم محافظت می کنند، دسترسی از راه دور فراهم می کنند و از دسترسی غیرمجاز جلوگیری می کنند. VPNها همچنین بسته های داده را رمزگذاری می کنند تا در برابر نرم افزارهای مخرب و سازمان های مهاجم محافظت شوند.

VPN یک راه حل امنیتی همه کاره نیست. امنیت شبکه نیازمند درک کنترل های امنیتی و فناوری های امنیتی و کاربرد آن ها برای محافظت از دارایی هاست. یک VPN در ترکیب با سیستم جلوگیری از نفوذ، تهدیدها را در زمان واقعی شناسایی و خنثی می کند و امنیت شبکه را بهبود می بخشد.

اهمیت مدیران شبکه برای VPNها

مدیران شبکه ضروری هستند. آن ها به طور منظم تونل VPN، سرور و مقررات و استانداردهای امنیتی را نظارت می کنند.

به عنوان بخشی از تیم امنیتی، مدیران شبکه با مسدود کردن دسترسی به سیستم های رایانه ای و اجرای قوانین امنیتی از پیش تعیین شده، در امنیت سایبری سازمان نقش دارند. آن ها از دسترسی کاربران غیرمجاز جلوگیری می کنند، میزان آسیب را ارزیابی می کنند و پس از نقض امنیت، یکپارچگی سیستم را بازمی گردانند.

مزیت دیگر VPNها جلوگیری از نشت داده است. مجرمان سایبری اطلاعات حساس و ارزشمند را برای اهداف مخرب در جریان یک حمله می دزدند و باعث نقض امنیتی گسترده می شوند. VPNها داده های حیاتی داخلی را رمزگذاری و محافظت می کنند، حتی اگر لایه بیرونی امنیت سایبری شکسته شده باشد.

VPNها امنیت اینترنت را بهبود می بخشند، به خصوص زمانی که کاربران در مکان های دور مانند کافی شاپ ها و فرودگاه ها هستند. VPNها آدرس IP کاربران را پنهان می کنند و این کار شناسایی یا دسترسی به آن ها را غیرممکن می کند. مرور ناشناس بدون نقض داده یا حملات لایه کاربرد با رمزگذاری قوی امکان پذیر است.

نقش مهم VPNها در امنیت مدرن

مانند هر راه حل امنیتی دیگری، VPNها نیاز به به روزرسانی مداوم دارند. تیم های امنیتی باید از مجرمان سایبری پیشی بگیرند و برای مقاومت در برابر تهدیدات جدید، به امنیت بهتر نیاز دارند. VPNها مؤثر هستند، اما آن ها تنها یکی از اجزای امنیت سایبری محسوب می شوند.

در عصر دورکاری و جهانی سازی، VPNها ممکن است شبکه های شرکت ها را بهبود دهند، زیرا راه های امن و مؤثری برای اتصال بخش های مختلف شبکه جهانی یا ارائه منابع سازمان به کاربران دور فراهم می کنند.

با این حال، VPNها بی نقص نیستند. محیط سایبری پویا و در حال تحول است، بنابراین امنیت مؤثر شبکه نیز باید تکامل پیدا کند. سازمان ها برای محافظت از شبکه ها و داده های ارزشمند خود، به VPNها و دیگر اقدامات امنیتی نیاز دارند.

VPNها برای امنیت مدرن حیاتی هستند. آن ها نمایانگر فناوری و استراتژی لازم برای عبور از محیط پیچیده دیجیتال امروزی هستند، با ایمن سازی اتصالات، محافظت از داده ها و فراهم کردن دسترسی از راه دور.

ابزارها، استراتژی ها و بهترین شیوه ها برای دفاع قدرتمند از شبکه

در دنیای همیشه درحال تغییر امنیت شبکه، حملات سایبری دائمی اند. اطلاعات در عصر دیجیتال قدرت است، بنابراین محافظت از داده های محدود به رویکردی پیشگیرانه نیاز دارد. افزایش نقض های امنیتی، افشای داده ها و حملات سایبری، امنیت سایبری را حیاتی تر کرده است.

ساخت یک شبکه امن نیازمند درک پیوند پیچیده میان فناوری، رویه ها و بهترین شیوه هاست. مدیران شبکه باید چندین حوزه را مدنظر قرار دهند، از جمله:

ابزارهای امنیتی

شرکت ها به ابزارهای امنیت شبکه نیاز دارند. ابزارهایی مانند سیستم جلوگیری از نفوذ که شبکه را زیر نظر می گیرد و حملات را در زمان واقعی متوقف می کند، ضروری هستند. سیستم های امنیت آنلاین از حملات لایه کاربرد جلوگیری می کنند، فایروال ها دسترسی غیرمجاز را محدود می کنند و VPNها اتصالات دور را رمزگذاری می کنند. محیط های تعریف شده نرم افزاری، منابع شبکه را تفکیک می کنند و یک تکنیک امنیتی محبوب دیگر هستند.

استراتژی ها

تاکتیک های مؤثر به ابزارهای مناسب نیاز دارند و یکی از استراتژی های کلیدی، تقسیم بندی شبکه است. تقسیم بندی شبکه نظارت را ساده تر می کند و با تقسیم شبکه شرکت به بخش های کوچک تر و قابل مدیریت تر، نقض های گسترده داده را کاهش می دهد. امنیت سختگیرانه سایبری باید دسترسی، ذخیره سازی و انتقال داده های رایانه ای را کنترل کند. برنامه ریزی برای حملات امنیت شبکه رویکردی پیشگیرانه است. این رویکرد از طریق ارزیابی تهدیدات، شناسایی ناهنجاری ها و تغییرات سیاست های امنیتی به خطرات جدید می پردازد.

بهترین شیوه ها

امنیت شبکه با بهترین شیوه ها آغاز می شود. امنیت سرور، فیلترینگ IP و پشتیبان گیری از داده ها حیاتی هستند. سلامت و ایمنی شبکه به مدیران بستگی دارد؛ آن ها باید پروتکل های امنیتی را به روزرسانی کنند و تیم دفاع سایبری را از تهدیدات جدید آگاه سازند.

رمزگذاری

محافظت از اطلاعات مالکیتی نیز مهم است؛ داده های رمزگذاری شده یا نشانه گذاری شده در حالت استراحت می توانند نقض های امنیتی را قابل مدیریت یا فاجعه بار کنند. آموزش مستمر تضمین می کند که همه، از مدیرعامل تا کارکنان تازه کار، قوانین امنیتی را رعایت کنند و رفتاری ایمن در فضای آنلاین داشته باشند.

آموزش مستمر برای کاهش خطای انسانی

امنیت انسانی همچنان عامل مهمی در امنیت شبکه است. با وجود ابزارها و روش های پیشرفته، خطای انسانی یا بی توجهی هنوز تهدیدی برای امنیت سایبری است. بنابراین، سازمان ها باید کارکنان خود را درباره پیامدهای مرور بی احتیاط، دانلود و اشتراک گذاری اطلاعات حساس از طریق کمپین های آگاهی بخشی آموزش دهند.

کنترل دسترسی خارجی

با افزایش دورکاری و استفاده از دستگاه های موبایل، کنترل دسترسی سختگیرانه ضروری است. شرکت ها باید کاربران غیرقانونی را مسدود کرده و اطمینان حاصل کنند که کارکنان خارجی می توانند به صورت امن به شبکه هایشان دسترسی داشته باشند.

امنیت قدرتمند شبکه فراتر از ابزارها و استانداردهاست و نیازمند درک کامل از حوزه دیجیتال و آمادگی برای سازگاری است. تهدیدات شبکه دائماً تغییر می کنند، بنابراین همراهی با ابزارها، تاکتیک ها و بهترین شیوه ها تنها دفاع ممکن در برابر مهاجمان است. این استراتژی به شرکت ها اجازه می دهد دارایی های خود را محافظت کنند و اعتماد ذی نفعان را در عصر دیجیتال حفظ کنند.

نقش دانشگاه در امنیت سایبری و امنیت شبکه

با بلوغ دنیای دیجیتال، امنیت قوی شبکه مهم تر می شود. انواع مختلف امنیت شبکه پیچیدگی جهان به هم پیوسته ما و چالش های روزمره ای را که کسب وکارها باید با آن روبه رو شوند نشان می دهد. فایروال ها، سیاست های امنیتی و دیگر ابزارهای امنیتی به سازمان ها کمک می کنند دفاع سایبری قدرتمندی ایجاد کنند.

این سیستم دفاعی حول قوانین امنیتی و استانداردها و فرآیندهای دقیقی شکل می گیرد که پاسخ سازمان به تهدیدات سایبری را هدایت می کنند. این قوانین برای حفاظت از دارایی های مهم، دسترسی به منابع شبکه را محدود می کنند. با رد کردن دسترسی از منابع غیرمجاز، این قوانین از داده های محافظت شده محافظت می کنند.

امنیت وب یک حفاظت کلیدی در عصر دیجیتال است. تقویت این پلتفرم ها ضروری است، زیرا هرچه سازمان های بیشتری آنلاین می شوند و خدمات مبتنی بر وب ارائه می دهند. برای جلوگیری از دسترسی مخرب، باید از سرور امن با رمزگذاری قوی و احراز هویت چندمرحله ای استفاده کرد.

محیط امنیتی پیچیده، نقش مدیر شبکه را بسیار گسترده تر کرده است. آن ها نگه دارندگان و استراتژیست هایی هستند که نقاط ضعف را پیش بینی می کنند، به حملات واکنش نشان می دهند و به طور مداوم امنیت سازمان را بهبود می دهند. تخصص آن ها در استفاده از بهترین فناوری ها و روش های امنیتی برای تاب آوری سایبری حیاتی است.

یکی از پیشرفت های قابل توجه در امنیت شبکه، محیط تعریف شده نرم افزاری است. این رویکرد نوآورانه، نقاط دسترسی شبکه را پیش از دسترسی کاربران احراز هویت و تأیید می کند و مانند هیچ روش دیگری با تهدیدات سایبری سریعاً در حال تغییر سازگار می شود.

با این پیشرفت ها، دانشگاه به رهبر آموزش امنیت سایبری تبدیل شده است. دانشگاه در خط مقدم توسعه حرفه ای سایبری قرار دارد و دوره های جامع امنیت شبکه ارائه می دهد.

با دریافت عنوان «مرکز ملی برتری دانشگاهی در دفاع سایبری (CAE-CD)» از آژانس امنیت ملی، دپارتمان امنیت سایبری ما آموزش استاندارد و جدیدترین فناوری های امنیت شبکه را ارائه می دهد. فارغ التحصیلان ما به خوبی با شیوه های کنونی امنیت شبکه آشنا هستند و آماده اند آیندهٔ امنیت سایبری را شکل دهند.