جعلی یا اصل؟ / عکس

تینا مزدکی: فسیل پرمین که در سال 1931 در کوه های آلپ ایتالیا کشف شد و به نام «Tridentinosaurus antiquus» نامگذاری شد، شکلی شبیه به مارمولک همراه با رنگ تیره ای دارد که محققان تصور می کردند این رنگ در نتیجه پوست حفظ شده است. با این حال، بر اساس پژهش های جدید توسط تکنیک های مدرن، از جمله مدل سازی سه بعدی، عکاسی با اشعه ماوراء بنفش، میکروسکوپ های پرقدرت و آنالیز شیمیایی، مشخص شد که در واقع، بیشتر بدن آن ساخته دست انسان است.

نویسنده اصلی این پژوهش و دیرین زیست شناس بر این باور است که جعلی بودن این فسیل، یافته ای غیر منتظره است. او می گوید:«ما نمونه های زیادی را از قسمت های مختلف بدن حیوان مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم، بنابراین مطمین هستیم که هیچ اثری از بافت نرم اصلی باقی نمانده است».

با این حال تمام این فسیل جعلی نیست. استخوان های واقعی اندام عقبی و فلس های استخوانی ریز در سنگ حفظ شده اند. بنابراین، کنده کاری و رنگ اضافی ممکن است در سال های گدشته برای واضح تر کردن فسیل و آماده سازی آن صورت گرفته باشد و جعل عمدی و آشکار مانند سایرحقه های علمی از جمله «انسان پیلت داون» نباشد.

بیشتر فسیل های بدست آمده از دوره پرمین مربوط به 299 تا 252 میلیون سال پیش در کوه های آلپ، به جای استخوان، ردپای حیوانات هستند. بنابراین کشف فسیلی مانند T. antiquus در اوایل دهه 1930 کشف مهمی بود. دیرینه شناس پیرو لیوناردی این نمونه را در سال 1959 مطالعه و توصیف کرد و به این نتیجه رسید که طرح کلی و رنگ تیره فسیل نشان دهنده حفظ بافت بدن این جانور است که به در نوع خود استثنایی است. در واقع او نمی توانست با تکنیک هایی که امروزه ما در دسترس داریم این فسیل را تحلیل کند، بنابراین توصیف او بهترین چیزی بود که هر دانشمندی می توانست در زمان او ارایه دهند.

اکنون دانشمندان از تکنیک های مختلفی برای کشف حقیقت از صخره باستانی استفاده کردند. بر خلاف مواد فسیل شده ارگانیک، این فسیل زیر نور UV زرد می درخشید و نشان می داد که نوعی پوشش دارد. محققان امیدوار بودند که بافت نرمی در زیر این پوشش پیدا کنند، اما چیزی جز رنگدانه ای که از استخوان های زغال شده حیوانات ساخته شده و در رنگ استفاده می شود، وجود نداشت.

آن ها بر این باورند که کسی سعی در جعل کردن و یا ایجاد موجود جدیدی نداشته است. شاید کسانی در گذشته اندام عقبی را کشف کرده باشند و شکل یک مارمولک را در جایی که فکر می کردند ادامه بدن حیوان باشد حک کرده باشند. محققان همچنین فلس های استخوانی به نام استیودرم را پیدا کردند، چیزی مانند فلس هایی که روی کروکودیل ها یافت می شود. در واقع اینفلس ها می توانست الهام بخش هر کسی که آن را تراشیده تا طرح کلی مارمولک را تکمیل کند باشد. همچنین شاید استفاده از رنگ سیاه در آن نقطه فقط برای این بود که آن را بیشتر نمایان کند.

این مطالعات سوالات بسیار زیادی در ذهن دانشمندان به جا گذاشت. چراکه استخوان های T. antiquus ضعیف نگهداری می شوند و فاقد ویژگی های هستند که بتوان به کمک آن، این فسیل را با سایر گونه ها مقایسه کرد. با این حال، وجود استیودرم ها تا حدودی به دانشمندان کمک کرده است که آن ها همچنان بر این باور باشند که این حیوان نوعی خزنده باشد.

منبع: livescience

58323

جعلی یا اصل؟ / عکس