رمزگشایی از التماس زلنسکی/ مدیریت جنگ از دست ناتو در رفت

تصرف شهر «آودیوکا» به افزایش مطالبات روسیه در خصوص تعیین حدود و ثغور هرگونه توافق صلح نهایی منجر می شود- مطالباتی که شاید بسیاری از آن ها خط قرمز راهبردی و سرزمینی اوکراین محسوب شوند.

گروه سیاسی و جهان خبرگزاری علم و فناوری زندگی نیوز- حنیف غفاری: کنفرانس امنیتی مونیخ 2024 به محفلی جهت اثبات ناکارآمدی ناتو در جنگ اوکراین تبدیل شد. برگزاری این کنفرانس امنیتی، مصادف با سقوط شهر راهبردی «آودیوکا» و تضعیف موقعیت میدانی اوکراینی ها در جنگ بوده است. 

شکست ضد حمله و متعاقباً تصرف باخموت و آودیوکا توسط ارتش روسیه، جایی برای مانور اوکراینی ها باقی نگذاشته است

این تحولات، به افزایش وحشت «ولودیمر زلنسکی» رییس جمهور اوکراین و همراهانش از شکست نهایی منجر شده و انتقادات صریح وی را روانه آشیانه آتلانتیکی ها کرده است. زلنسکی که در گردهمایی 180 نفر از رهبران و وزرای دفاع کشور های جهان در کنفرانس امنیتی مونیخ سخن می گفت، درخواست جدیدی را خطاب به کشور های غربی برای تامین تسلیحاتی هرچه بیشتر کی یف مطرح کرد.

 رییس جمهور اوکراین در این خصوص می گوید: «اوکراینی ها ثابت کرده اند که ما می توانیم روسیه را وادار به عقب نشینی کنیم ولی وضعیت آودیوکا ثابت کرد که عملیات ما به دلیل کمبود تسلیحات محدود می شود.»

مواضع زلنسکی در حالی مطرح می شود که وی قبل از وقوع ضد حمله سال 2023 علیه نیرو های روسی، مدعی بود که به زودی موازنه نبرد به سود کی یف برهم خواهد ریخت؛ اما شکست ضد حمله و متعاقباً تصرف باخموت و آودیوکا توسط ارتش روسیه، جایی برای مانور اوکراینی ها باقی نگذاشته است. اکنون شرایط میدانی و فرامتنی هر دو به ضرر کی یف و ناتو است و دو سوی آتلانتیک را بیش ازپیش در حل معمای جنگ اوکراین سردرگم کرده است. 

اگرچه اصرار ناتو بر گسترش پیمان آتلانتیک شمالی به شرق (در راستای محاصره راهبردی روسیه)، منتج به وقوع جنگ اوکراین شد، اما مدیریت متن و حاشیه این جنگ دیگر از عهده 29 عضو ناتو ساخته نیست.

اکنون شرایط میدانی و فرامتنی هر دو به ضرر کی یف و ناتو است و دو سوی آتلانتیک را بیش ازپیش در حل معمای جنگ اوکراین سردرگم کرده است

 منابع تحلیلی در غرب می گویند که «جو بایدن» رییس جمهور آمریکا نشانه و سیگنالی دال بر تلاش بر پایان دادن جنگ از خود بروز نمی دهد و «حفظ وضعیت جنگی» نیز عملاً فایده ای به سود ناتو ندارد. در چنین شرایطی تصرف شهر آودیوکا، مطالبات روسیه در خصوص تعیین حدود و ثغور پیمان صلح نهایی در جنگ را بیشتر می سازد – مطالباتی که شاید بسیاری از آنها خط قرمز راهبردی و سرزمینی اوکراین محسوب شوند. فراتر از آن، درصورتی که بایدن در انتخابات ریاست جمهوری 2024 در مقابل ترامپ شکست بخورد، دردسر های پیش روی اوکراین و ناتو دوچندان خواهد شد. ازاین رو برخی اعضای پیمان آتلانتیک شمالی ترجیح می دهند قبل از پایان دور اول ریاست جمهوری بایدن، سرنوشت نهایی جنگ اوکراین تعیین شود.

اکنون از میدان جنگ اوکراین، پیام ایجابی و پیش برنده ای به سود مواضع ناتو و اوکراین مخابره نمی شود. تصرف آودیوکا زمینه را برای بزرگ ترین پیشروی روسیه از ماه مه 2023 که شهر باخموت را تصرف کرده بود، هموار کرد و همین مسیله، برشدت و عمق نگرانی های زلنسکی افزوده است. رییس جمهور اوکراین اکنون متوجه هزینه های بازی مستقیم در زمین آتلانتیکی ها و عوارض نظامی، امنیتی، سیاسی و اقتصادی آن شده است، اما دیگر فرصتی برای بازگشت به عقب وجود ندارد. 

رییس جمهور اوکراین به وضوح وعده های پشت پرده مشترک آمریکا-اروپا را قبل از وقوع جنگ به یاد دارد: جایی که حتی برخی بازیگران غربی وعده ایجاد منطقه پروازممنوع بر فراز کی یف و تحریم مطلق مبادلات انرژی با روسیه را داده بودند، اما به هیچ یک از آنها عمل نکردند.

رمزگشایی از التماس زلنسکی/ مدیریت جنگ از دست ناتو در رفت