ژاک روبا درگذشت

انتشارات گالیمارد اعلام کرد ژاک روبا شاعر مهم فرانسوی صبح پنجشنبه در ۹۲ سالگی درگذشت.

به گزارش لوموند، وی برنده جایزه گنکور برای شعر در سال ۲۰۲۱ بود و مجموعه‌ای غنی و منحصر به فرد از خود به جای گذاشته که در سراسر جهان منتشر شده است.

این شاعر در آخرین مجموعه مهم خود که سال ۲۰۲۱ با عنوان «سقوط، پرش و دیگر شعر‌های ساده» منتشر شد، سروده بود: «۸۷ سال در حال محو شدن / نادقیق / سال‌های زندگی من متزلزل جلو می‌روند».

ژاک روبو که شعر را «زبان زبان» می‌دانست، پنج‌شنبه، پنجم دسامبر، در روز نود و دومین سالگرد تولدش درگذشت و به دیگر شاعر بزرگ پاریس، ژاک ردا، که دو ماه پیش از دنیا رفت، پیوست. وی کارنامه‌ای پربار و منحصر به فرد از خود به جای گذاشت که ترکیبی از شعر، مقاله، ترجمه، نثر و کتاب برای جوانان بود. کتابی از وی توسط آکادمی فرانسه در سال ۲۰۰۸ با جایزه بزرگ ادبی پل موران تجلیل شد و کتاب «سقوط، پرش و دیگر شعر‌های ساده» که گنکور سال ۲۰۲۱ را دریافت کرد. روبا دو علاقه اساسی در زندگی داشت: ریاضیات (که تدریس می‌کرد) و شیفته باله بود.

وی پسر یک معلم بود و ۵ دسامبر ۱۹۳۲ در کالور متولد شد و اولین مجموعه شعرش را وقتی منتشر کرد که تنها ۱۲ سال داشت. این مجموعه مورد توجه آراگون قرار گرفت و او را تشویق کرد. او سپس راهی پاریس شد و علاقه‌مند به اشکال ثابت شعر (غزل و…) و فارغ‌التحصیل زبان انگلیسی، ناگهان تغییر مسیر داد و به ریاضیات روی آورد. سال ۱۹۶۶، او به توصیه دوستش ریموند کوئنو، به گروه تحقیقاتی ادبیات تجربی پیوست و گلچین وسیعی از شعر‌های باله را منتشر کرد که اکنون به عنوان یک اثر کلاسیک در نظر گرفته می‌شود.

به ندرت پیش می‌آید نویسنده‌ای با همتایان خود همکاری کند تا آثاری را ۲ نفره یا حتی ۳ نفره خلق کنند، اما او همراه دوستش ژرژ پرک، اکتاویو پاز مکزیکی، ادواردو سانگوئینتی و چارلز تاملینسون برای آهنگسازی ترانه‌های اپرایی همکاری کرد. سپس با فلورانس دیلی یک حلقه برای نثر ایجاد کرد.

او پس از آن سه گانه «هورتنس ربوده شده»، «هورتنس در تبعید» را در قالب یک پروژه رمان نویسی گسترده در قالب یک سه‌گانه، که در سال ۱۹۹۰ تکمیل شد، خلق کرد و در همان زمان در اقدامی بلندپروازانه‌تر با الهام از سبک زندگینامه «آتش سوزی بزرگ لندن» را در ۵ جلد، جمع آوری کرد که با حدود ۲۰۰۰ صفحه سال ۲۰۰۹ منتشر شد.

مجموعه دیگری از روبا که در خاطره‌ها باقی خواهد ماند، سرود پر جنب و جوش و بودلری او برای پاریس است: «شکل شهر، افسوس، سریعتر از قلب انسان‌ها تغییر می‌کند» که سال ۱۹۹۹ منتشر شد.