معرفی فیلم استخوان ها و همه (Bones and All)

فیلم «استخوان ها و همه» (Bones and All)، اثری جسورانه و عمیق از لوکا گوادانینو، یک درام عاشقانه-ترسناک و جاده ای است که با هنرنمایی تیموتی شالامه و تیلور راسل، مخاطب را به سفری پرمخاطره و درون نگرانه دعوت می کند. این فیلم اقتباسی از رمانی به همین نام نوشته کامیلا دی آنجلیس، داستان دو آدمخوار جوان را روایت می کند که در دهه ۱۹۸۰ آمریکا به دنبال یافتن جایگاهی برای خود در جهانی بی رحم هستند. فیلم «استخوان ها و همه» با تلفیق بی نظیر ژانرهای عاشقانه، درام، و وحشت، توانست جایزه شیر نقره ای بهترین کارگردانی را برای گوادانینو در هفتاد و نهمین جشنواره فیلم ونیز به ارمغان آورد و به یکی از بحث برانگیزترین و در عین حال تحسین شده ترین آثار سال های اخیر تبدیل شود.

لوکا گوادانینو، کارگردان سرشناس ایتالیایی، بار دیگر با «استخوان ها و همه» اثری خلق کرده که نه تنها از نظر بصری خیره کننده است، بلکه لایه های عمیقی از مضامین انسانی نظیر تنهایی، طردشدگی، بحران هویت و نیاز به عشق و تعلق را کاوش می کند. این فیلم بیش از آنکه صرفاً یک داستان ترسناک درباره آدمخواران باشد، استعاره ای قدرتمند از اقلیت ها و انسان های به حاشیه رانده شده است که در تقلا برای بقا و یافتن معنا در دنیایی هستند که ماهیت آن ها را نمی پذیرد. «استخوان ها و همه» تجربه ای سینمایی است که مخاطب را به چالش می کشد تا فراتر از ظاهر هولناک داستان، به درک عمیق تری از پیچیدگی های وجود انسان و روابطش دست یابد.

مروری بر داستان: سفری خونین برای یافتن خود و عشق

«استخوان ها و همه» داستان «مارن یرلی» (با بازی تیلور راسل) را روایت می کند، دختری جوان که با رازی وحشتناک دست و پنجه نرم می کند: او یک آدمخوار است. این خصیصه که از دوران کودکی با او همراه بوده، زندگی اش را به مجموعه ای از فرارها و طردشدگی ها تبدیل کرده است. در ابتدای فیلم، پدری که سال ها تلاش کرده تا مارن را از ماهیت واقعی اش و پیامدهای آن دور نگه دارد، سرانجام او را تنها می گذارد. مارن که اکنون ۱۸ ساله شده و برای اولین بار در زندگی خود کاملاً تنهاست، با انگیزه ای عمیق برای یافتن مادرش و درک ریشه های ماهیت خود، سفری جاده ای را در آمریکا آغاز می کند.

در طول این سفر پرمخاطره، مارن با شخصیت های «همنوع» دیگری روبرو می شود که هر کدام به نوعی با این «فرق خاص» خود کنار آمده اند. اولین مواجهه اش با «سالی» (با بازی مارک رایلنس) است، مردی مسن و مرموز که او نیز یک آدمخوار است و با بوییدن همنوعانش آن ها را پیدا می کند. سالی با فلسفه خاص خود درباره زندگی و مرگ، دیدگاه متفاوتی از آدمخواری را به مارن ارائه می دهد.

نقطه عطف سفر مارن، ملاقات با «لی» (با بازی تیموتی شالامه) است، جوانی سرکش و جذاب که او نیز آدمخوار است. لی با رویکردی متفاوت نسبت به ماهیت خود، در ابتدا بی باک و تا حدودی بی خیال به نظر می رسد، اما در زیر این ظاهر، زخم ها و آسیب پذیری های عمیقی پنهان است. رابطه ای عمیق و پرشور میان مارن و لی شکل می گیرد؛ عشقی که در شرایطی ناممکن و در پس زمینه ای از خشونت و بقا رشد می کند. این دو جوان، در میان جاده های خلوت و شهرهای کوچک آمریکا در دهه ۱۹۸۰، به دنبال مکانی برای تعلق خاطر و پذیرفته شدن هستند، اما مهم تر از آن، به دنبال درک خود و ماهیت روابطشان با یکدیگر و دنیای اطرافند.

سفر جاده ای آن ها به جستجویی برای یافتن پاسخ های وجودی تبدیل می شود. آن ها نه تنها باید با گرسنگی دائمی و طبیعت وحشی خود کنار بیایند، بلکه باید با تنهایی عمیق ناشی از طردشدگی اجتماعی و ترس از شناسایی شدن نیز روبرو شوند. هر مواجهه با دیگر آدمخواران یا انسان های عادی، لایه های جدیدی از هویت و انتخاب را برای مارن و لی آشکار می کند. فیلم بدون اینکه به جزئیات بیش از حد بپردازد که تجربه تماشا را از بین ببرد، به پیچیدگی های این سفر و پیامدهای عشق آن ها اشاره می کند و مخاطب را با پایانی تأمل برانگیز تنها می گذارد.

پشت دوربین و جلوی دوربین: سازندگان و ستارگان

لوکا گوادانینو: امضای کارگردانی در روایتی نامتعارف

لوکا گوادانینو با «استخوان ها و همه» بار دیگر توانایی خود را در خلق داستان هایی عمیق و تأثیرگذار در بستری از روابط انسانی پیچیده به نمایش می گذارد. سبک کارگردانی او به تمرکز بر جزئیات روان شناختی، فضاسازی منحصر به فرد و پرداختن به موضوعاتی چون هویت، تمایلات ممنوعه و اقلیت ها شهره است. آثاری چون «مرا با نامت صدا بزن» (Call Me By Your Name) و «سوسپیریا» (Suspiria) نشان دهنده گستره توانایی او در ژانرهای مختلف هستند. در «استخوان ها و همه»، گوادانینو با تلفیق زیبایی شناسی دلخراش و رمانتیسم تلخ، موفق می شود جهانی را خلق کند که همزمان هولناک و عمیقاً انسانی است. او خود درباره این فیلم گفته است که این یک «داستان بسیار رمانتیک است، درباره غیرممکن بودن عشق و در عین حال، نیاز به آن. حتی در شرایط سخت.» دیدگاه او به آدمخواری به عنوان استعاره ای از «دیگری» بودن و نیاز به یافتن جایگاه در جامعه، از این فیلم اثری فراتر از یک فیلم ترسناک صرف می سازد و آن را در راستای جهان بینی متفکرانه او قرار می دهد.

تیموتی شالامه (لی): تجلی آسیب پذیری و قدرت

تیموتی شالامه در نقش «لی»، جوانی سرکش با گذشته ای پر از زخم، یکی از برجسته ترین اجراهای خود را ارائه می دهد. لی شخصیتی پیچیده و چندوجهی دارد که شالامه با مهارت تمام، تناقضات درونی او را به تصویر می کشد. او همزمان آسیب پذیر و قدرتمند، خشن و رمانتیک است. شیمی بی نظیر شالامه با تیلور راسل، قلب تپنده فیلم را تشکیل می دهد و مخاطب را به عمق رابطه ممنوعه و پرشور آن ها می کشاند. توانایی شالامه در انتقال احساسات خام و متناقض، از لی شخصیتی فراموش نشدنی می سازد که مخاطب می تواند با او همذات پنداری کند، حتی در مواجهه با اعمال وحشتناکش.

تیلور راسل (مارن): سفر خودشناسی در عمق تاریکی

تیلور راسل در نقش «مارن»، قهرمان داستان، عملکردی خیره کننده دارد. سفر مارن از معصومیت و انکار به پذیرش ماهیت تاریک خود، محور اصلی روایت است. راسل با بازی دقیق و پر از ظرافت خود، عمق احساسی شخصیت مارن را آشکار می کند؛ دختری که در جستجوی پاسخ هایی درباره خود و خانواده اش است و در این راه، با تنهایی، ترس و نیاز به تعلق مواجه می شود. بازی او در انتقال کشمکش درونی مارن بین غریزه حیوانی و تمایل به انسانیت، به قدری قدرتمند است که مخاطب را به سفری همراه با او در عمق تاریکی و امید می برد.

سایر بازیگران کلیدی

حضور بازیگران باتجربه و توانا در نقش های مکمل، به غنای فیلم می افزاید. مارک رایلنس در نقش «سالی»، با اجرایی به یادماندنی و گزنده، ابعاد ترسناک و در عین حال پیچیده آدمخواری را به نمایش می گذارد. سالی با چهره ای مهربان اما باطنی شیطانی، نمادی از تنهایی و انزوای دائمی همنوعانش است. مایکل استولبارگ و آندره هلند نیز در نقش های کوتاه اما تأثیرگذار خود، به جهان سازی فیلم کمک می کنند. هر یک از این بازیگران، با افزودن لایه ای جدید به داستان، به درک عمیق تر شخصیت های اصلی و مضامین فیلم کمک شایانی می کنند.

ژانر و سبک شناسی: تلفیقی جسورانه از عشق و وحشت

«استخوان ها و همه» به طرز ماهرانه ای سه ژانر اصلی درام عاشقانه، وحشت (به ویژه بادی هارور) و سفر جاده ای را با یکدیگر ترکیب می کند. این تلفیق، نه تنها فیلم را از کلیشه های هر یک از ژانرها دور می سازد، بلکه به آن عمق و اصالتی بی بدیل می بخشد. عنصر درام عاشقانه، از طریق رابطه پرشور و پیچیده مارن و لی، به فیلم قلب تپنده ای می بخشد. این عشق، نه تنها راهی برای بقا و یافتن معناست، بلکه خود به محکی برای انسانیت و اخلاق تبدیل می شود.

عنصر وحشت، به خصوص بادی هارور، از طریق ماهیت آدمخواری شخصیت ها نمود پیدا می کند. صحنه های غذا خوردن، هرچند دلخراش و نگران کننده هستند، اما هرگز صرفاً برای ایجاد شوک به کار نمی روند، بلکه ابزاری برای به تصویر کشیدن مبارزه درونی شخصیت ها با غرایزشان و پیامدهای اعمالشان هستند. این وحشت، بیشتر روان شناختی است تا صرفاً فیزیکی، و به درک وضعیت اگزیستانسیالیستی قهرمانان کمک می کند.

قالب سفر جاده ای، پس زمینه ای عالی برای رشد شخصیت ها و کاوش مضامین فراهم می آورد. جاده های بی پایان آمریکا در دهه ۱۹۸۰، با حس تنهایی، گمنامی و انزوای خود، به فضای فیلم عمق می بخشند. این سفر، خود به استعاره ای از جستجوی هویت و جایگاه در جهان تبدیل می شود. گوادانینو با دقت در جزئیات بصری و فضاسازی، حس دهه ۸۰ آمریکا را بازسازی می کند؛ از لباس ها و خودروها گرفته تا موسیقی و دکوراسیون، همه و همه به ایجاد اتمسفری نوستالژیک و در عین حال وهم آلود کمک می کنند.

سینماتوگرافی آرسنی خاچاتریان نقش کلیدی در القای حس اضطراب و زیبایی فیلم دارد. نماهای گسترده از مناظر طبیعی آمریکا، در کنار نماهای نزدیک و صمیمی از چهره شخصیت ها، تضاد بین جهان بیرونی خشن و جهان درونی آسیب پذیر آن ها را برجسته می سازد. پالت رنگی فیلم، با تمایل به رنگ های گرم و خاکستری، به حس نوستالژی و در عین حال مالیخولیا دامن می زند. موسیقی متن اثر ترنت رزنور و آتیکوس راس، با تلفیقی از ملودی های haunting و صداهای اتمسفریک، به عمق عاطفی و تنش داستان می افزاید و یکی از نقاط قوت فیلم به شمار می رود.

مضامین عمیق و لایه های پنهان: فراتر از آدمخواری

«استخوان ها و همه» فراتر از یک داستان ساده درباره آدمخواری، به کاوش در مضامین پیچیده و جهانی می پردازد که آن را به اثری عمیق و تأمل برانگیز تبدیل می کند:

• استعاره اقلیت و طردشدگی: آدمخواری در این فیلم به وضوح نمادی از «دیگری» بودن است؛ افراد به حاشیه رانده شده، غیرقابل پذیرش و متفاوت که در جامعه ای که آن ها را نمی فهمد یا از آن ها می ترسد، مجبور به پنهان شدن و انزوا هستند. این فیلم به چالش های اقلیت های مختلف، از جمله اقلیت های جنسی، قومی یا هر گروهی که از «نرمال» جامعه فاصله دارد، می پردازد.
• بحران های وجودی و خودشناسی: سفر مارن نه تنها یک سفر فیزیکی، بلکه یک سفر درونی برای درک ماهیت خود، غرایز و انتخاب هایش است. او با سوالات اساسی درباره اینکه کیست، چرا اینگونه است، و آیا می تواند بر طبیعت خود غلبه کند یا خیر، مواجه می شود. این فیلم به مفهوم اگزیستانسیالیسم می پردازد، جایی که فرد باید معنای وجود خود را در دنیایی بی معنا بیابد.
• عشق در شرایط غیرممکن: رابطه مارن و لی به عنوان پناهگاهی در برابر تنهایی و طردشدگی عمل می کند. عشق آن ها، حتی در دل وحشت، راهی برای بقا، یافتن معنا و حس تعلق خاطر است. این رابطه نشان می دهد که چگونه عشق می تواند حتی در تاریک ترین شرایط، نیرویی برای امید و انسانیت باشد.
• غریزه در برابر انسانیت و اخلاق: کشمکش دائمی بین نیازهای اولیه و غرایز حیوانی با تلاش برای حفظ جنبه های انسانی و اخلاقی، یکی از مضامین اصلی فیلم است. شخصیت ها در تلاشند تا هویت خود را در میان این دو قطب متضاد تعریف کنند و دریابند که آیا می توانند انتخاب های اخلاقی داشته باشند یا خیر.
• تنهایی، ترس و نیاز به ارتباط: این فیلم به نمایش آسیب پذیری انسان در مواجهه با تفاوت ها و نیاز مبرم به ارتباط و درک شدن می پردازد. مارن و لی هر دو با تنهایی عمیقی روبرو هستند و یافتن یک همنوع که می تواند آن ها را درک کند، برایشان حیاتی است.
• خانواده و ارثیه: تأثیر گذشته و میراث خانوادگی بر هویت فردی، به ویژه در مورد ماهیت آدمخواری که مارن از مادرش به ارث برده، بررسی می شود. این مضمون به سوالاتی درباره جبر و اختیار و تأثیر تجربیات کودکی بر آینده فرد پاسخ می دهد.

«استخوان ها و همه» بیش از آنکه صرفاً داستانی از آدمخواری باشد، استعاره ای تکان دهنده از انسان های به حاشیه رانده شده و جستجوی آن ها برای یافتن عشق، هویت و پذیرفته شدن در دنیایی بی رحم است.

جوایز و افتخارات: درخشش در جشنواره ها

فیلم «استخوان ها و همه» از زمان اکران خود مورد توجه منتقدان و جشنواره های بین المللی قرار گرفت و موفقیت های قابل توجهی را کسب کرد. برجسته ترین افتخار فیلم، دریافت جایزه شیر نقره ای بهترین کارگردانی برای لوکا گوادانینو در هفتاد و نهمین جشنواره بین المللی فیلم ونیز در سال ۲۰۲۲ بود. این جایزه، تأییدی بر دیدگاه هنرمندانه و رویکرد جسورانه گوادانینو در پرداخت به این داستان نامتعارف است. علاوه بر این، تیلور راسل نیز برای بازی درخشان خود در نقش مارن، جایزه مارسلو ماسترویانی (بهترین بازیگر نوظهور) را از همین جشنواره دریافت کرد که نشان دهنده استعداد و توانایی بالای او در این نقش چالش برانگیز بود.

فیلم همچنین نامزد و برنده چندین جایزه دیگر در جشنواره ها و انجمن های مختلف سینمایی بوده است. این افتخارات، به اعتبار «استخوان ها و همه» به عنوان یک اثر سینمایی مهم و تأثیرگذار در سال های اخیر می افزاید و آن را در کانون توجه علاقه مندان به سینمای هنری و عمیق قرار می دهد.

بازخورد منتقدان و مخاطبان: یک پذیرایی متفاوت

«استخوان ها و همه» با بازخوردهای عموماً مثبت منتقدان مواجه شد، هرچند که ماهیت نامتعارف و دلخراش آن، بحث برانگیز نیز بود. در وب سایت راتن تومیتوز (Rotten Tomatoes)، ٪۸۲ از ۲۷۲ بررسی منتقدان مثبت ارزیابی شده و میانگین امتیاز ۷.۴ از ۱۰ را کسب کرده است. اجماع منتقدان در این سایت چنین می نویسد: «اگرچه شاید موضوع آن قابل تحمل نباشد، اما «استخوان ها و همه» یک رفتار عمیقاً عاشقانه و قابل تأمل را اثبات می کند.» در متاکریتیک (Metacritic)، که از میانگین وزنی استفاده می کند، فیلم بر اساس نظر ۵۴ منتقد امتیاز ۷۴ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان گر «نقدهای عموماً مطلوب» است.

نظرات مثبت عمدتاً کارگردانی لوکا گوادانینو، بازی های درخشان تیموتی شالامه و تیلور راسل، عمق مضامین فلسفی و روان شناختی، و جسارت فیلمساز در تلفیق ژانرها را تحسین کردند. منتقدان، فیلم را اثری هوشمندانه و استعاری دانستند که با وجود خشونت ظاهری، بر لایه های عمیق انسانیت، عشق و طردشدگی تمرکز دارد. فضای غم انگیز و نوستالژیک دهه ۸۰، همراه با موسیقی متن تأثیرگذار، نیز مورد تمجید قرار گرفت.

با این حال، برخی نظرات دارای ملاحظه نیز وجود داشتند. گروهی از منتقدان به لحن نامتعارف فیلم اشاره کردند که گاهی بین وحشت و رمانس در نوسان است و ممکن است برای همه مخاطبان قابل هضم نباشد. همچنین، برخی احساس کردند که پرداخت برخی از ایده های اگزیستانسیالیستی می توانست عمیق تر باشد یا اینکه پایان بندی فیلم می توانست تأثیرگذاری بیشتری داشته باشد. اما در مجموع، اتفاق نظر بر این بود که «استخوان ها و همه» اثری جسورانه و منحصر به فرد است که ارزش تماشا و تأمل را دارد و توانسته است با هوشمندی، داستانی عمیق را در پوششی نامتعارف روایت کند.

جزئیات تولید و اکران: از رمان تا پرده سینما

فیلم «استخوان ها و همه» بر اساس رمانی از کامیل دی آنجلیس ساخته شده و مراحل تولید آن با دقت و وسواس خاصی دنبال شد. در ژانویه ۲۰۲۱، اعلام شد که تیموتی شالامه و تیلور راسل در این فیلم به کارگردانی لوکا گوادانینو بازی خواهند کرد. فیلمبرداری در ماه مه ۲۰۲۱ آغاز شد و در لوکیشن های مختلفی در سینسیناتی، اوهایو به طول انجامید که این امر، آن را به اولین تجربه گوادانینو در ساخت فیلم در ایالات متحده تبدیل کرد.

تولید فیلم با چالش هایی نیز همراه بود. به عنوان مثال، مواردی از سرقت و خرابکاری در خودروهای عوامل فیلم رخ داد که منجر به درخواست کمک از شورای شهر سینسیناتی برای افزایش امنیت شد. با این حال، فیلمبرداری در ژوئیه ۲۰۲۱ به پایان رسید و مراحل پس از تولید آغاز شد.

در مارس ۲۰۲۲، مترو گلدوین میر (MGM) حق پخش جهانی فیلم را به دست آورد و آن را از طریق یونایتد آرتیستس (United Artists) در ایالات متحده اکران کرد. این فیلم در ۲ سپتامبر ۲۰۲۲ برای اولین بار در هفتاد و نهمین جشنواره بین المللی فیلم ونیز به نمایش درآمد و سپس در ۲۳ نوامبر ۲۰۲۲ به صورت عمومی اکران شد. عملکرد گیشه «استخوان ها و همه» با فروش جهانی ۱۴.۵ میلیون دلار در برابر بودجه ای بین ۱۶ تا ۲۰ میلیون دلار، نشان داد که این فیلم بیشتر برای مخاطبان خاص و منتقدان جذابیت داشته است تا یک موفقیت تجاری گسترده. با این حال، این فیلم توانست جایگاه خود را در میان آثار مستقل و هنری تثبیت کند و بازخوردهای مثبت کیفی آن، ارزش هنری اش را برجسته ساخت.

عنوان	اطلاعات
کارگردان	لوکا گوادانینو
نویسنده	دیوید کاجگانیچ (بر اساس رمان کامیل دی آنجلیس)
بازیگران اصلی	تیلور راسل، تیموتی شالامه، مارک رایلنس
ژانر	درام عاشقانه-ترسناک، جاده ای
کشور تولید	ایالات متحده، ایتالیا
تاریخ اکران	۲۳ نوامبر ۲۰۲۲
جوایز مهم	شیر نقره ای بهترین کارگردانی (جشنواره ونیز)

نتیجه گیری: چرا استخوان ها و همه را باید دید؟

فیلم «استخوان ها و همه» (Bones and All) یک تجربه سینمایی بی نظیر است که فراتر از چارچوب های ژانری خود عمل می کند و مخاطب را به تأملی عمیق درباره ماهیت عشق، هویت و طردشدگی دعوت می کند. این اثر لوکا گوادانینو نه تنها به دلیل کارگردانی استادانه و بازی های درخشان تیموتی شالامه و تیلور راسل برجسته است، بلکه به واسطه طرح مضامین پیچیده و انسانی در بستری نامتعارف و گاهی هولناک، در ذهن بیننده ماندگار می شود.

اگر به دنبال فیلمی هستید که شما را به چالش بکشد، احساساتتان را برانگیزد و به فکر وادارد، «استخوان ها و همه» انتخابی عالی است. این فیلم، با وجود صحنه های خشن و موضوع بحث برانگیز آدمخواری، در حقیقت داستانی استعاری و پرشور درباره نیاز انسان به یافتن معنا، تعلق و عشق در دنیایی است که اغلب او را طرد می کند. «استخوان ها و همه» یک اثر هنری است که با رویکردی متفاوت، به قلب تاریکی و زیبایی وجود انسان نقب می زند و تجربه ای فراموش نشدنی را برای علاقه مندان به سینمای عمیق و فکری رقم می زند.